Związek pomiędzy współwystępowaniem chorób psychicznych oraz uzależnienia od alkoholu jest coraz dokładniej analizowany. Może doprowadzi to do przełomu w leczeniu choroby alkoholowej, a na pewno spowoduje zróżnicowanie ofert terapeutycznych dla pacjentów. Alkohol i choroby psychiczne są sobie bliższe, niż dotąd się spodziewano.
Od wielu lat statystyki polskiej służby zdrowia wskazują na zwiększającą się liczbę osób leczonych psychiatrycznie. Problem dotyczy jednak całego świata – WHO szacuje, że zaburzenia psychiczne dotyczą obecnie co piątej osoby na kuli ziemskiej. Co istotne, jednym z czynników towarzyszących tym chorobom bywa alkohol.
Według wielu specjalistów nadużywanie alkoholu jest raczej normą, niż wyjątkiem wśród pacjentów psychiatrycznych. Czy to jednak nadmierne picie jest przyczyną chorób psychiatrycznych, czy też osoby cierpiące na zaburzenia psychiczne szukają ukojenia w alkoholu?
Uzależnieniu od alkoholu często towarzyszy depresja. Okazuje się jednak, że alkohol odgrywa ogromną rolę wśród dużej części osób cierpiących na zaburzenia osobowości, zaburzenia afektywne dwubiegunowe, czy osoby z zaburzeniami adaptacyjnymi.
Zdiagnozowanie uzależnienia od alkoholu okazuje się tym ważniejsze, że takie współwystępowanie chorób może zagrażać życiu pacjenta. Osoby uzależnione od alkoholu bywają obciążone wyższym ryzykiem samobójstwa, niż pacjenci psychiatryczni bez cech uzależnienia.
Leczenie uzależnienia od alkoholu jest bardzo trudne. Zarówno ze względu na specyfikę tej choroby, jak i dominującą metodę terapii, której celem jest utrzymanie całkowitej abstynencji. Abstynencja to najbezpieczniejszy i najskuteczniejszy cel terapii uzależnień. Zakończenie picia alkoholu często redukuje w pewnym stopniu problemy zdrowotne związane ze skutkami wcześniejszego nadużywania alkoholu oraz na ogół poprawia jakość życia.
Uzależnienie od alkoholu jest jednak specyficzną chorobą, która tkwi silnie w kulturze i tradycji. Alkohol, mimo że wyrządza potężne szkody całej ludzkości, jest legalną i powszechnie akceptowaną substancją spożywczą.
Pojawiają się nowe pomysły i nowe metody terapii, a wiele z nich stara się wykorzystać fakt, że leczenie choroby alkoholowej może wiązać się z terapią zaburzeń psychicznych. Już drugi rok wśród specjalistów trwa dyskusja nad celowością stosowania nowego farmaceutyku o nazwie Selincro, który Komisja Europejska 25 lutego 2013 dopusciła do obrotu na terenie całej Unii Europejskiej.
Lek może być stosowany podczas terapii choroby alkoholowej, ale rozpoczęcie jego zażywania nie musi być obwarowane całkowitym odstawieniem alkoholu. Nalmefen, czyli substancja czynna Selincro ma powodować stopniową zmianę, wspierając terapię motywującą, zwracającą uwagę pacjenta na problem.
Czy jednak leczenie farmakologiczne ma sens w terapii leczenia uzależnień – nawet w powiązaniu z leczeniem psychiatrycznym? Zdania na ten temat od wielu lat są podzielone wśród znawców tematu. Co więcej, nigdy dotąd w historii medycyny nie powiodło się na szeroką skalę zastosowanie leków w leczeniu uzależnienia od alkoholu. Jednak picie alkoholu pogarsza przebieg oraz znacznie utrudnia leczenie współistniejących zaburzeń psychicznych.
Źródła:
Department of Health; Mental Health Policy Implementation Guide: ? Dual Diagnosis Good Practice?; London, 2002
DIAGNOZA SPOŁECZNA 2013, raporty: Czapiński J., Panek T. (red.)
dostarczył infoWire.pl
